Sevgili Nickleri

Uyanıyorum yine yarım kalan rüyamdan.tamamlanması gereken o kadar cok şeyim var ki...her şeyim yarım bu gezegende her şeyim yarım.dolu dolu yaşayamıyorum sevdamı...sevdam yarım,sevincim yarım,ağlamam yarım,mutluluğum hüznüm kederim bile yarım... Uyanmak istemiyorum,yarım yaşamaktansa.bırak gözlerim kapalı kalsın.seni tamamlıyorum karanlıkta.arzuladığım hayatım karanlıkta,seni yaşıyabiliyorum doya doya kapalı da olsa gözlerim var ya.kacmıyorum yaşanası yalanlardan sadece görmüyorum işte..kapalıyken gözlerim istediğim aşkı buluyorum,sen ilk tanıdığım kişi oluyorsun şimdi ki gibi farklı değil.sevgini güvenini sıcaklığını hissediyorum.yalansız yaşıyoruz....
Yüzün bana uzak gözlerim açıkken.iki yabancı gibi duygusuzca bakıyoruz etrafa.hep tartışma hep aldatma.bırak gözlerim kapalı kalsın. Gercek aşkı mı yaşıyoruz dersin gözlerim kapalıyken? o zaman bırak gözlerim kapalı kalsın,tamamlayayım rüyamı sonsuza kadar kapalı kalsın...
Birgün öldüğümü duyacaksın ağlayacaksın taze bir bahar sabahı kapanacak gözlerim köşe başından bir tabut çıkacak basını onune egeceksin bir suclu gibi son pismanlıklar olucak hic dokunamadıgım dudaklarında ve bir ufak mısra gibi mırıldanacaksın derken, ilk adımı atacaksın toprağıma ağlamak gelecek içinden zor tutacaksın kendini düşüneceksin yapılan hataları beraber olduğumuz günler gelecek aklına titreyerek karşımda sarılmak isteyeceksin fakat bir an hocanın sesi kaybedecek hayalini dönüp bakacaksın yaş toprağa insanların, yavaş yavaş kaybolduğunu göreceksin yanlız kalacaksın mezarımda küçücük toprak taneciklerinden uzaklaşacaksın ağır ağır her sabah ziyaret edeceksin mezarımı 2 gül fidanı dikeceksin mezarımın iki başına biri beyaz biri kırmızı iki bülbül ötecek baş ucumda birbirlerine gülüp ilân-ı aşk edecekler bizim yerimize aradan günler,aylar geçecek yavaş yavaş azalacak ziyaretler guller yaprak dokumune giricek sonbahar esintileri baslayacak aramızda bir sabah yanında sevgilinle geleceksin ona birşeyler söyleyeceksin mezarımın başında sen başını kapatacaksın ve dua edeceksin mezarcıya para verip mezarıma bakmasını söyleyeceksin birkaç gün o gelip sulayacak zamanla bülbüllerim ötmeyecek güllerim açmayacak ve benim zavallı bu ruhum mezarımın perişanlığını görünce son defa haykıracak elvada, ELVEDA.......
Yaşam ömrümüzü eleyen bir süzgeç ve bugün ben sana delik deşik hayallerimin arasından sesleniyorum... Gittin, hiç düşünmeden, hiç yüreğin titremeden gittin, hoş zaten hiç gelmemiştin ya, bunu bir tek ben anlamadım. Anlamak istemedim... Şimdi gözyaşlarımın arkasından kırık dökük umutlarımla baka kaldım, her düştüğümde elimden tutacak birilerini aramaz oldu artık gözlerim. Oysa ben bir liman aramıştım dingin ama yorgun gözlerinde. Sığınmak istemiştim sana hemde hiç düşünmeden yarını. Olmadı yine olmadı. Zaten olmasıda mucize olmazmıydı? Bu yürek gülmeyi unutalı çok oldu. Sen üzülme, ben bilirim, bilirim ki en dingin denizlerin bile kudurduğu anlar vardır. İçimde bir baş kaldırmışlık var. İsyan sa isyan, ben beyaz bayrağımı çekip teslim olalı çok oldu. Sen ne zaman geri gelirsin yada gelirmisin bilmem ama benim teknem alabora. Derme çatma tahtalarım yosun bağladı. Bir sefere daha dayanamaz bu yürek, bir liman daha arayamaz... Usanmışlık boylu boyunca yanıma uzanmış, titriyor sesim konuşurken, düğüm düğüm tüm düşünceler, nasıl anlatsam ki, bir kez daha yıkılışımın hikayesini... Nedir bu bir bilinmez yazgının avuçlarında, henüz emeklemeyi öğrenmemişken koşmaya çalışma isteği. Nedir bu her defasında yüreğimi biraz daha sıkan o hayalettin elleri... Anlamsızım bu aralar ve hayatımda herşey anlamını yitirmiş, yer çekimi yok artık, tüm nesneler kafamın üzerinde uçuşmakta, peki ya ben. Ben yine saplanıp kalmışım bu ağırlıkla, neden doğrulamıyorum yerimden ve neden bir kez daha kalkamıyorum ayağa? Bitkisel hayat dedikleri bu mu? neden bu kadar uyuşmuş beynim? Biliyormusun bunu senden hiç ummazdım, hiç ummazdım içime böylesine işleyeceğini. Hani derler ya boşluk doldurmak. Ben hayatımdaki o koca kara deliğin adını sen koydum, şimdi herşey ordan aşağı yuvarlanıyor.